Biruni Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Lisan ve Konuşma Terapisi Kısmı Öğretim Üyesi Dr. Çağdaş Karsan, kekemeliğin, ferdî farklılıklar gösteren ve uzun vadeli takip gerektiren bir süreç olduğunu, bilimsel olmayan tekniklerin kalıcı tahlil sunmayacağını belirtti.
Üniversiteden yapılan açıklamada görüşlerine yer verilen Karsan, çoklukla 2 ila 5 yaş aralığında ortaya çıkan kekemeliğin, erkek çocuklarda 3-4 kat daha fazla görüldüğünü aktardı.
Karsan, “Kesin nedeni bilinmemekle birlikte, genetik, çevresel ve ruhsal faktörlerin bir ortaya gelmesiyle ortaya çıktığı düşünülmektedir. Genetik yatkınlık, kekemelik riskini yüzde 50 ila 80 artırmaktadır.” sözlerini kullandı.
Ailede kekemelik hikayesi bulunan bireylerde riskin daha yüksek olduğuna dikkati çeken Karsan, süratli konuşma baskısı, gerilimli hayat olayları ve aile içi irtibat biçiminin da sorunu tetikleyebileceğini kaydetti.
Kekemeliğin birtakım durumlarda tabiatıyla azalabileceğini vurgulayan Karsan, “Özellikle birinci yıl içinde bariz bir azalma varsa, bu olumlu bir göstergedir. Lakin her durumda bir lisan ve konuşma terapistinin süreci takip etmesi gerekir.” değerlendirmesinde bulundu.
Karsan, kekemeliğin gelişimsel, nörojenik ve psikojenik olmak üzere üç ana tipi bulunduğunu, en yaygın görülenin gelişimsel kekemelik olduğunu belirtti.
Tedavi yaklaşımının kekemelik tipine nazaran değiştiğini vurgulayan Karsan, nörojenik kekemeliğin nörolojik rehabilitasyon, psikojenik kekemeliğin ise psikoterapi gerektirdiğini anlattı.
Karsan, birtakım kurum ve bireylerin kekemelik için “hızlı çözüm” vadettiğine işaret ederek, “Bu çeşit metotların bilimsel desteği bulunmamaktadır. Kekemelik ferdî farklılıklar gösteren ve uzun vadeli takip gerektiren bir süreçtir. Bilimsel olmayan metotlar kalıcı tahlil sunmaz, süreksiz rahatlama sağlayabilir.” bilgisini verdi.
“Akran zorbalığı kekemelik yaşayan çocukların konuşmadan kaçınmasına neden olabilir”
Akran zorbalığının kekemelik yaşayan çocuklar üzerindeki tesirlerine de değinen Karsan, bu durumun çocukların öz inancını zedelediğini ve konuşmadan kaçınma davranışına yol açabileceğini vurguladı.
Karsan, “Böyle durumlarda ruhsal takviye, bilhassa bilişsel davranışçı terapi ve kabul-kararlılık terapisi üzere prosedürler kıymetli rol oynar.” sözünü kullandı.
Karsan, lisan ve konuşma terapistinin kekemelik tedavisindeki merkezi rolüne dikkati çekerek, şunları kaydetti:
“Terapi sürecinde kekemeliğin çeşidi ve şiddeti kıymetlendirilir, kişiselleştirilmiş teknikler geliştirilir. Aile ve birey bilgilendirilir, gerektiğinde psikolog ve eğitim uzmanlarıyla işbirliği yapılır. Uzun vadeli takip ile bireyin konuşma hünerlerinin korunması sağlanır.”
Kekemelikle çabada ferdî dayanak kadar toplumsal farkındalığın da ehemmiyet taşıdığını vurgulayan Karsan, öz yardım kümelerinin, şuurlu farkındalık çalışmalarının ve toplumsal dayanak düzeneklerinin bireyin ruhsal dayanıklılığını artırabileceğini vurguladı.
About The Author
More Stories
İstanbul’da İklim Değişikliği Konferansı Gerçekleştirildi
Fuat İpşır’ı Tabancayla Vurarak Öldüren M.T. Tutuklandı
Büyükçekmece’de Hesap Tartışması Kanlı Bitti: Restoran Müdürü Ağır Yaralı